De wet van 28 april 2006 betreffende de aanvullende pensioenen en het belastingstelsel van die pensioenen en van sommige aanvullende voordelen inzake sociale zekerheid (WAP) is de bron voor alle aanvullende pensioenvragen.
Deze post geeft een overzicht van de meest recente gecoördineerde versie, het uitvoeringsbesluit en de relevante voorbereidende werkzaamheden besproken in de Kamer en de Senaat. In de voorbereidende werken kan dikwijls nuttige informatie gevonden worden.
In sommige gevallen is het toegestaan om de overfunding van een aanvullend pensioen over te dragen en “een andere sociale bestemming” te geven. Wegens gunstige beursresultaten of te hoge bijdragen in het verleden is het immers mogelijk dat in het financieringsfonds van de groepsverzekering of in het pensioenfonds er meer assets zijn dan strikt noodzakelijk in vergelijking met de minimum reserves. Deze overfunding kan niet terugkeren naar de werkgever, maar kan volgens de wet wel gebruikt worden voor “een andere sociale bescherming”.
De Commissie voor Aanvullende Pensioenen spreekt zich nu uit wat dient te verstaan onder “een andere sociale bescherming”.
Deze circulaire is bedoeld om u in te lichten over de regels die de wet van 28 april 2003 betreffende de aanvullende pensioenen (WAP) voorschrijft betreffende het paritair beheer en het toezichtscomité en om u te herinneren aan de verplichtingen die u op dit vlak heeft.
CBFA circulaire WAP 7 van 18/12/2007
De WAP voorziet in een overgangsregeling voor de toepassing van het gunsttarief bij vervroegde kapitaalsuitkeringen. Tot 31 december 2009 kunnen kapitalen dan van een gunsttarief genieten indien er aan de voorwaarden zoals opgesomd in de WAP wordt voldaan (art 27 juncto 61 WAP).
Artikel 12, § 2, 5° (1) van de wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van bepaalde vormen van discriminatie bepaalt dat in een pensioentoezegging van het type vaste bijdragen en in een pensioentoezegging van het type cash balance een differentiatie van de bijdragen in functie van de leeftijd toegelaten is op voorwaarde dat het verschil tussen de percentages die in de verschillende leeftijdscategorieën worden toegepast op het loon om de bijdragen te bepalen niet meer dan 4 % per jaar bedraagt (de zogeheten “trapjesregel” of “4% -regel”).
In de praktijk heeft die mogelijke afwijking reeds aanleiding gegeven tot vele vragen. In deze circulaire wordt de werking van de trapjesregel verduidelijkt en voor een aantal concrete gevallen waar er reeds interpretatieproblemen gerezen zijn, het standpunt van de CBFA toegelicht.
Alle werknemers die aangesloten zijn bij een aanvullende pensioentoezegging ontvangen jaarlijks een pensioenfiche. Opdat de aangeslotene de informatie uit deze pensioenfiche op een correcte wijze kan interpreteren, vindt men hieronder een verklarend lexicon dat de verschillende begrippen, die verplicht in deze pensioenfiche moeten worden vermeld, verduidelijkt. Dit lexicon heeft niet als doel exhaustief te zijn, maar een algemene leidraad te geven om de pensioenfiche beter te begrijpen.
De programmawet van 27/12/2006 (BS 28/12/2006) voorziet in art. 306 in de oprichting van een gegevensbank “Opbouw aanvullende Pensioenen”. Deze wet voorziet in het bijzonder dat de Koning de lijst van de gegevens bepaalt die aan de gegevensbank meegedeeld moeten worden.
De Minister van Pensioenen heeft in dit kader een adviesaanvraag gericht aan de Commissie voor Aanvullende Pensioenen.
Op vraag van de minister van pensioenen de dato 22 november 2006 heeft de Commissie het ontwerp van Koninklijk Besluit tot wijziging van het koninklijk besluit van 14 november 2003 houdende uitvoering van de wet van 28 april 2003 betreffende de aanvullende pensioenen en het belastingstelsel van die pensioenen en van sommige aanvullende voordelen inzake sociale zekerheid en het bijhorend verslag aan de Koning aan een analyse onderworpen.
Op basis van het KB van 27 juni 2006 kunnen de aangeslotenen zich tot de pensioeninstelling wenden om te vragen hoeveel pensioen er zal opgebouwd worden op 65 jaar. Dit KB breidt de communicatieplicht (artikel 26) van de WAP verder uit.
Artikel 14, § 1, van de wet van 28 april 2003 betreffende de aanvullende pensioenen en het belastingstelsel van die pensioenen en van sommige aanvullende voordelen inzake sociale zekerheid (hierna « WAP » genoemd) stelt als beginsel dat elke inrichter die een pensioenstelsel invoert, geen ongeoorloofd onderscheid mag maken tussen de werknemers.
De toepassing van dit beginsel blijkt in de praktijk heel wat vragen op te roepen. De complexiteit van de anti-discriminatieproblematiek is onder meer het gevolg van de interactie tussen de verschillende Belgische reglementeringen en Europese richtlijnen, die niet altijd rechtstreeks betrekking hebben op aanvullende pensioenen.
Bovendien zijn volgens het grondwettelijk principe van de scheiding der machten enkel de hoven en rechtbanken bevoegd om interpretatievragen over wetten en regelgevende teksten op te lossen.
Dit advies is gebaseerd op een document opgesteld door een werkgroep van de Commissie voor Aanvullende Pensioenen, waaraan ook de Commissie voor het Bank-, Financie en Assurantiewezen en het Centrum voor gelijke kansen en voor racismebestrijding hebben meegewerkt. Deze laatste twee instellingen zijn niet gebonden door dit advies dat louter uitgaat van de Commissie voor Aanvullende Pensioenen.
